مولای من ...

سلام 

بسم الله الرحمن الرحیم

آقای من، غیبت ( دوری ) تو خوابم را گرفته و خوابگاهم را بر من تنگ کرده و آرامش و راحت دلم را ربوده است، آقای من، غیبت تو مصیبتم را به مصیبت های دردناک ابدی پیوسته، از دست دادن یکی پس از دیگری؛ جمع و عدد را فانی می سازد، پس احساس نمی کنم به اشکی که در چشمم خشک می گردد،‌ و ناله ای که در سینه ام آرام می گیرد، مگر آنکه مصائب بزرگ تر و دلخراش تر و پیشامدهای سخت تر و ناشناخته تر در برابر دیده ام مجسم می شود .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

باز نوشت : فرازی از نامه امام صادق در دوری از مولا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

بعد نوشت :‌  کاش به اندازه سر سوزنی ما نیز مولای خود را درک می کردیم

بعد تر نوشت :‌بر گرفته از کتاب فروغ ولایت