ذره ای بودم عشق تو مرا بالا برد...

این دل ِ سنگ را تو آب می کنی
این چشم ها را تو گریان می کنی
.
.
.
یا مقلب القلوب و الابصار ... حسین ...
توی دلمان چراغی روشن است از دوست داشتن شما،
خودتان پاسبانی اش کنید آقا ...
...
تو مپندار که مجنون سر خود مجنون شد
از سمک تا به سماکش کشش لیلی بود
من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه
ذره ای بـودم و عــشـق تــو مــرا بالا بـــُرد